مـــــن نــــــه عاشــــــق هستــــــــــم
ونه محتاج نگاهــی که بلغزد بر مــــن
من خودم هستم و یک حس غریـــب
که به صد عشق و هوس مـــــی ارزد
مـــــــــــن دلـــــــــــم می خــواهـــــــد
ســـاعتـــی غـــرق درونـــم باشـــــــم
عـــــــــــاری از عـــــــــاطفـــــــــــــه ها
تهــی از مـــوج سراب دورتر از رفقـــــا
خالــــــــــی از هــــــــــرچــــه فِــــــراق
مـــــن نــه عـــــاشــــــق هستـــــــــم
نـــــــه حــــزین ِغـــــم ِتنــهاــــــیی ها
ونـــه محــــتاج نــــــوازش یا مهــــــــــر
من دلم تنگ خودم گشـــــته و بـــس
مـــــــنشینیـــــد کنـــــــــــــــــــــــــارم
پــیِ دلجـــویی و خـــوش گفتـــــــاری
که دلم از سخنان غم و شـادی پر شد
من خــــودم هستــــــــم و مِـــــــــــی
با دلم هستـــم و هم سازیِ نِــــــــی
مستـــــــــی ام را نپــــــرانید به یــــک جـــــــــــــــملة....«هـــــــــــــــــــــــــی